Zeven Kleuren en Duivels water
Door: Arno en Sanne
Blijf op de hoogte en volg Arno en Sanne
13 Juni 2009 | Argentinië, Puerto Iguazú
Wat blijft het toch een raar fenomeen: het gevoel vanuit de arme wereld weer in een meer geciviliseerde wereld te komen en je daar eigenlijk heel prettig bij te voelen... Dat gevoel hadden wij toen we te voet de grens van Bolivia naar Argentinië overstaken en die avond in een van de mooiste posada's van onze reis sliepen en heerlijk aten (na dagen van pizza) en een goede fles Argentijnse wijn dronken. Wat kan een grens die ooit getrokken is tussen twee landen een hoop verschil maken... Onvoorstelbaar!
Het eerste plaatsje dat wij in Noord-Argentinië aandoen is Tilcara. Vanuit hier genieten we van het prachtige Pumamarca met haar zeven kleuren bergen en de Quebrada de Humahuaca die vanaf de grens van Bolivia door dit plaatsje richting Salta loopt. We genieten! Het is herfst in Argentinië en dat betekent prachtige kleuren, een lekker zonnetje en een beetje koud (vooral 's avonds). Een beetje het wintersport gevoel. We doen het deze dagen en de dagen die komen rustig aan. Onze magen hebben het met het Boliviaanse eten toch wat zwaar te verduren gehad en we zijn allebei een beetje slap en lusteloos.
Onze eerste grotere stad in het Noorden is Salta, waar de sinaasappelbomen het plein omringen en je in het zonnetje kunt genieten op een van de vele terrasjes. Aangezien we weer bijna in NL zijn mag er ook weer geshopt worden...en met name voor mij (Sanne) is dat een heerlijk gevoel. Ik koop o.a. een riem bij de ontwerpster die voor Maxima tassen maakt! Echt heel grappig, allemaal foto's in de winkel met ook Bea en Alex. Kleine wereld!
Vanuit Salta bezoeken we Cachi en Cafayate, bekend vanwege de wijn en een van de mooiste landschappen die we gezien hebben tijdens onze reis. De Quebrada hier wordt gekenmerkt door zoveel verschillende gezichten en is zelfs in de ochtendlicht weer anders dan in het avondlicht. Hier merken we wel het grote verschil dat ook Argentinië kenmerkt met het rijke Patagonië in het zuiden en het arme deel in het Noorden. Het is duidelijk te zien aan de huizen en de mensen en lijkt in veel opzichten nog op Bolivia. In Cafayate ontmoeten we een van de vele aardige Argentijnen, die ons nog eens extra verrast. We kijken met hem voetbal in een cafeetje. Argentinië tegen Colombia. We trakteren hem op een drankje, maar na afloop blijkt hij de hele rekening incl. onze snackjes te hebben betaald. Dat wilde hij graag... Echt zo schattig en onverwacht!
Na een busrit van 21 uur (maar zoals we al eerder schreven, dat is geen straf in Argentinië) komen we aan bij de Iguazu watervallen in Puerto Iguazu. Het valt direct op dat het park prachtig is aangelegd en goed georganiseerd is. Overal mensen die informatie verstrekken en talloze plattegrondjes uitdelen met daarop de wandelroutes langs, boven en onder de watervallen. We lopen door het groene tropische woud, richting het gebulder dat we in de verte horen. Ons eerste uitzichtspunt op the Upper trail is fantastisch. Een mooi vergezicht over meer dan tien watervallen die naar beneden kletteren. De rest van de trail biedt verschillende uitzichten op al deze watervallen, soms verder weg en soms heel dichtbij. Een mooi natuurwonder. Aangezien we twee volle dagen de tijd hebben voor de Argentijnse kant van Iguazu, doen we het relaxed aan. Na de eerste wandeling nemen we de boot die in exact 12 minuten (wat een farce!) langs de watervallen vaart en op gepaste afstand blijft van de grootste bulk water. Uiteraard wordt er ook even een kleine douche verzorgd en zijn we zeik en zeik nat als we de boot verlaten. De topattractie in het park is de Garganta del Diablo (de duivels-keel). Het toeristen treintje brengt ons naar deze gigant en we staan versteld van de liters en liters water die daar per seconde naar beneden donderen. Wat een geluid en wat een mooi gezicht met de zon die voor regenbogen zorgt! Waar komt komt al dat water vandaan?
De tweede dag genieten we wederom van mooie wandelingen en mooie uitzichten op de watervallen. We lopen de Lower Trail, bezoeken het San Martin eiland en lunchen hier op het strandje. Iguazu heeft indruk op ons gemaakt. Zaterdag 13 juni passeren we de grens met Brazilië, waar we een nacht verblijven in ons eerste Braziliaanse stadje Foz de Iguazu. Hier bezoeken we de Braziliaanse kant van Iguazu, wat ons weer een ander perspectief biedt op alle watervallen. Brazilië biedt meer het uitzicht in z'n geheel en op afstand, terwijl de Argentijnse kant de uitzichten dichtbij de watervallen biedt. Beiden erg mooi, maar onze voorkeur ligt bij de Argentijnse kant. Veel meer impact!
Zondag vliegen we naar Riooooooooo de Janeirooooooooo, Camprina's drinken op de Copacabana.
Liefs,
Sanne en Arno
Het eerste plaatsje dat wij in Noord-Argentinië aandoen is Tilcara. Vanuit hier genieten we van het prachtige Pumamarca met haar zeven kleuren bergen en de Quebrada de Humahuaca die vanaf de grens van Bolivia door dit plaatsje richting Salta loopt. We genieten! Het is herfst in Argentinië en dat betekent prachtige kleuren, een lekker zonnetje en een beetje koud (vooral 's avonds). Een beetje het wintersport gevoel. We doen het deze dagen en de dagen die komen rustig aan. Onze magen hebben het met het Boliviaanse eten toch wat zwaar te verduren gehad en we zijn allebei een beetje slap en lusteloos.
Onze eerste grotere stad in het Noorden is Salta, waar de sinaasappelbomen het plein omringen en je in het zonnetje kunt genieten op een van de vele terrasjes. Aangezien we weer bijna in NL zijn mag er ook weer geshopt worden...en met name voor mij (Sanne) is dat een heerlijk gevoel. Ik koop o.a. een riem bij de ontwerpster die voor Maxima tassen maakt! Echt heel grappig, allemaal foto's in de winkel met ook Bea en Alex. Kleine wereld!
Vanuit Salta bezoeken we Cachi en Cafayate, bekend vanwege de wijn en een van de mooiste landschappen die we gezien hebben tijdens onze reis. De Quebrada hier wordt gekenmerkt door zoveel verschillende gezichten en is zelfs in de ochtendlicht weer anders dan in het avondlicht. Hier merken we wel het grote verschil dat ook Argentinië kenmerkt met het rijke Patagonië in het zuiden en het arme deel in het Noorden. Het is duidelijk te zien aan de huizen en de mensen en lijkt in veel opzichten nog op Bolivia. In Cafayate ontmoeten we een van de vele aardige Argentijnen, die ons nog eens extra verrast. We kijken met hem voetbal in een cafeetje. Argentinië tegen Colombia. We trakteren hem op een drankje, maar na afloop blijkt hij de hele rekening incl. onze snackjes te hebben betaald. Dat wilde hij graag... Echt zo schattig en onverwacht!
Na een busrit van 21 uur (maar zoals we al eerder schreven, dat is geen straf in Argentinië) komen we aan bij de Iguazu watervallen in Puerto Iguazu. Het valt direct op dat het park prachtig is aangelegd en goed georganiseerd is. Overal mensen die informatie verstrekken en talloze plattegrondjes uitdelen met daarop de wandelroutes langs, boven en onder de watervallen. We lopen door het groene tropische woud, richting het gebulder dat we in de verte horen. Ons eerste uitzichtspunt op the Upper trail is fantastisch. Een mooi vergezicht over meer dan tien watervallen die naar beneden kletteren. De rest van de trail biedt verschillende uitzichten op al deze watervallen, soms verder weg en soms heel dichtbij. Een mooi natuurwonder. Aangezien we twee volle dagen de tijd hebben voor de Argentijnse kant van Iguazu, doen we het relaxed aan. Na de eerste wandeling nemen we de boot die in exact 12 minuten (wat een farce!) langs de watervallen vaart en op gepaste afstand blijft van de grootste bulk water. Uiteraard wordt er ook even een kleine douche verzorgd en zijn we zeik en zeik nat als we de boot verlaten. De topattractie in het park is de Garganta del Diablo (de duivels-keel). Het toeristen treintje brengt ons naar deze gigant en we staan versteld van de liters en liters water die daar per seconde naar beneden donderen. Wat een geluid en wat een mooi gezicht met de zon die voor regenbogen zorgt! Waar komt komt al dat water vandaan?
De tweede dag genieten we wederom van mooie wandelingen en mooie uitzichten op de watervallen. We lopen de Lower Trail, bezoeken het San Martin eiland en lunchen hier op het strandje. Iguazu heeft indruk op ons gemaakt. Zaterdag 13 juni passeren we de grens met Brazilië, waar we een nacht verblijven in ons eerste Braziliaanse stadje Foz de Iguazu. Hier bezoeken we de Braziliaanse kant van Iguazu, wat ons weer een ander perspectief biedt op alle watervallen. Brazilië biedt meer het uitzicht in z'n geheel en op afstand, terwijl de Argentijnse kant de uitzichten dichtbij de watervallen biedt. Beiden erg mooi, maar onze voorkeur ligt bij de Argentijnse kant. Veel meer impact!
Zondag vliegen we naar Riooooooooo de Janeirooooooooo, Camprina's drinken op de Copacabana.
Liefs,
Sanne en Arno
-
14 Juni 2009 - 08:50
Inge:
Wow, wat fantastisch allemaal weer!!! Enorm indrukwekkend, al die watervallen! Geniet lekker van Rio! Caipirinha's drinken op de Copacabana klinkt in ieder geval niet heel verkeerd ;) Veel liefs xxx -
16 Juni 2009 - 12:27
Maria:
als Peter deze foto's bekijkt wil hij vast ook naar Argentinië: hij is een enorm fan van watervallen. Maar ja, als ik al jullie digitale verhalen lees en foto's nog eens de revue laat passeren, denk ik dat in grote lijnen ons jaarlijks vakantiereisprogramma voor de komende 12 jaar al een beetje als optie klaar ligt. Betere reisgids kun je niet hebben lijkt me.
Liefs en groetjes, Maria. -
17 Juni 2009 - 08:37
Annemarie:
Wat een geweldige foto's weer!
En nu op naar RIO, dat wil ik ook!
Al gehoord dat we een huis hebben gekocht? Eindelijk is het zover, heel leuk huisje gekocht in Oud-West, gisteren koopcontract getekend. Per 1 augustus kunnen we erin. Dus drukke zomermaanden voor ons.
Tot heel snel!
Dikke zoen, Annemarie -
17 Juni 2009 - 11:59
Jaap:
Ik heb het laatste half jaar de verhalen een beetje minder frequent gelezen. Tsja, druk druk... daar moeten jullie straks ook weer aan wennen. (Overigens druk met leuke dingen hoor; nieuw huis, tweede kleine op komst, etc.). Ik heb de verslagen vanaf januari schuin doorgelezen, maar het blijft allemaal fantastisch om te lezen. Wat een ervaring!
Wanneer zijn jullie weer terug? Eind juni/begin juli? -
20 Juni 2009 - 11:10
Ronald:
Mooie verhalen, zoals altijd! Veel plezier nog de laatste weken..
Ik ga nu ook naar een strandfeestje, maar dan gewoon met de fiets naar Bloemendaal, dus truitje mee..(en wellicht poncho) ..Verwacht natuurlijk dat jullie op de volgende foto's geen truitje aanhebben, maar lekker aan de caipirinha en Brahma zitten in een ballenknijper zwembroekje en een minuscuul Braziliaanse bikini....
Veel plezier!
-
21 Juni 2009 - 14:52
Kris:
Wauw wat ziet het er weer geweldig uit op de foto's en weer een gaaf verslag! Jullie zijn inmiddels alweer een weekje verder en ik heb vernomen dat de Caipirinha's lekker smaakten :-) Lekker genieten met volle teugen van het bijna laatste weekje van jullie wereldreis! Tot heel snel luv ya liefs Kris -
22 Juni 2009 - 09:23
Loes:
Wat een ontzettend mooie foto's en leuke belevenissen! Krijg weer helemaal zin om te reizen.. Ik vind het erg leuk om al jullie verhalen te lezen.
Nog maar een weekje, dan zijn ook jullie al thuis.. Toen wij weggingen had ik het idee dat jullie nog wel "een tijdje" bleven..maar het vliegt zo snel voorbij allemaal. Geniet er nog even van en voor straks alvast een goede reis richting Holanda! Op naar de kaas+haring die jullie sinds de 30e denk ik niet meer gehad hebben..? Was echt een gezellige avond toen:)!
Groetjes Loes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
